Η ιστορια που διηγηθηκε η Ευθυμια Κυριακιδου, αφορα μια γυναικα απο την Δραμα που καταγονταν απο ενα χωριο της Σαμψουντας. Πριν να φυγουν με την ανταλλαγη, εθαψαν κατω απο ενα φουρνο εξω απο το σπιτι ενα ντενεκε λιρες. Πηγαν απο την Δραμα στην Τουρκια με σκοπο να παρουν τις λιρες. Στο σπιτι αυτο εμενε τωρα ενας Τουρκος χωροφυλακας. Η γυναικα πηγε στο σπιτι, μιλησανε με τον χωροφυλακα, του ειπε οτι αυτο ηταν το σπιτι της και οπως επισης οτι εχασε τον γιο της που τοτε θα ηταν 5-6 χρονων, εμπιστευθηκε τον χωροφυλακα και μαζι εσκαψαν και εβγαλαν τις λιρες κρυφα απο τους γειτονες τους. Πηραν μισα-μισα. Ο χωροφυλακας καταλαβαινοντας οτι η γυναικα δεν θα μπορουσε να περαση τις λιρες μονη της, απο την Τουρκια στην Ελλαδα:
"Εσενα θα σε κοιταξουν, θα σε ψαξουν",
την συνοδεψε μεχρι τα συνορα, μεχρις οτου ηταν σιγουρος οτι θα περνουσε με ασφαλεια απεναντι. Σε ενα γραμμα που της εστειλε μετα της γραφει:
"Εισαι η μανα μου."
Και η Σοφια, η γυναικα του Ανεστη Λαυρανου, αφησε δυο αδελφια πισω στην Τουρκια. Κατορθωσαν να τους βρουν με τον Ερυθρο Σταυρο, στην Σαμψουντα. Βρηκε την αδελφη της η οποια ηρθε και στην Χρυσουπολη με βρακια σαν μουσουλμανα. Ειχανε τουρκεψει. Και η Παρασκευουλα του Λευτερ' Νταη, ο θειος και η θεια της που ειχαν μεινει εκει, τους βρηκε και πηγε εκει να τους δει και τους βρηκε με βρακες. Ενας ξεναγος, που επισης ειχε τουρκεψει, ελεγε οτι πηγαιναν κρυφα στις εκκλησιες και παντρευονταν την νυχτα.
