Τρίτη
29/07/2005 Μνημες: Αναστασιας Κυριακιδη Αφηγηση: Μαρικας Τερζογλου
Το γεγονος ειναι οτι αν ο Αναργυρος Βαφειαδης εφευγε νωριτερα, που μπορει σαν συνεπεια η γυναικα και το παιδι του Χριστοφορου να γλυτωναν, τοτε δεν θα γινοταν η γνωριμια του Παρασκευα Κυριακιδη με τον Αναργυρο, που χαραξε την μελλοντικη πορεια του Παρασκευα στη ζωη του στην Ελλαδα. Ο Παρασκευας Κυριακιδης ηταν ολομοναχος, ειχε χασει την επαφη με τις ξαδελφες του, Σεβαστη και Σοφια Μητσικογλου και τους αλλους συγγενεις του. Εκει στο καταστρωμα του καραβιου ο Παρασκευας Κυριακιδης 17 με 18 χρονων και ο Αναργυρος και η Ελισαβετ Βαφειαδου αφηγουνταν τις ιστοριες τους, ο Παρασκευας εξυπηρετουσε τον Αναργυρο κατα την διαρκεια του ταξιδιου και ο Αναργυρος συμπαθησε και εκτιμησε τον Παρασκευα και γι’ αυτο τον πηρε υπο την εποπτεια του και οταν πλεον εφθασαν στον Πειραια και εγκατασταθηκαν στην Ελευσινα, ο Παρασκευας πηγε μαζι τους. Ο Αναργυρος Βαφειαδης με τα λεφτα που ειχ φερει μαζι του, ανοιξε ενα φουρναρικο και ο Παρασκευας Κυριακιδης ητανε στην δουλεψη του. Γυριζε με ενα γαιδαρο φορτωμενο με τις ψημμενες φραντζολες στα κοφινια του, τις γειτονιες και πουλουσε το ψωμι του. Ο Παρασκευας ηξερε μονο Τουρκικα, εκει στην Ελευσινα μαθαινε να μιλαη τα Ελληνικα. Η εξοικιωση και ο σωστος μεταχειρισμος της γλωσσας ηταν ακομη στα σπαργανα, με συνεπεια ο Παρασκευας να κανη λαθη. Καθως φωναζε, για να τραβηξη την προσοχη του κοσμου για να πουληση τα ψωμια του, ο Παρασκευας ελεγε "Φρεσκα ψωμια, εμενα παρετε" προξενοντας την θυμηδια σε οσους τον ακουγαν, και μια γρια που τον καλοκοιταγε, τον πειραζε λεγοντας "Τι να σε κανουμε εσενα, τα ψωμια θελουμε."
Η Αναστασια Κυριακιδου ηταν μια ομορφη κοπελα και καθενας απο το χωριο της πετουσε τα ρουχα του για να την κανη γυναικα του. Ηταν πλεον σε ηλικια παντρειας. Ηταν μεν, μολις 18 χρονων αλλα ηταν τετοιο το συνηθειο για να παντρευονται οι γυναικες σε αυτην την ηλικια. Η Αναστασια θα ηταν ηδη παντρεμενη απο την Τουρκια αν δεν γινοταν αυτο το κακο. Η Αναστασια γνωριζοντας την αξια της ειχε γινει ψηλομυτα και ειχε στα υποψιν της μια καλη παντρεια. Ζαχαρωνε τον γιο ενος σιδερα απο το Μαρουσι.Ο Παρασκευας αν και του αρεζε η Αναστασια δεν τολμουσε ουτε και να το δειξει γνωριζοντας οτι δεν ειχε τυχη να κανη την Αναστασια να ενδιαφερθει για αυτον.
Ο Παρασκευας βλεποντας οτι δεν εχει καμμια τυχη στην Ελλαδα σκεφτοτανε να φυγη στην Αμερικη, καθοσον εκεινη την εποχη οι Αμερικανοι δεχοντουσαν τους προσφυγες Ελληνες και τους πηγαιναν αναυλα στην Αμερικη. Την αποφαση του αυτη την εκμυστηρευτηκε στον Αναργυρο Βαφειαδη, λεγοντας του “Τι να κανω εδω, καλυτερα θα ειμαι στην Αμερικη. Δεν εχω κανενα και δεν βλεπω να υπαρχει καμμια ελπιδα να βρω κανεναν απο τους συγγενεις μου, που μπορει και να εχουν πεθανει.” Προς μεγαλη του εκπληξη ο Αναργυρος δεν συμφωνησε με την αποφαση του, λεγοντας του οτι “Τι να κανεις στην Αμερικη", να μεινη εκει, θα του δωση την Αναστασια γυναικα του θα του δωση και λεφτα και θα τον βοηθηση να ζηση εκει μαζι του.
Ο Παρασκευας γνωριζοντας οτι η Αναστασια ουτε καν σκεφτονταν για να τον παντρευτει, και δεν ηθελε. Το ειπε στον Αναργυρο, αλλα ο Αναργυρος του ειπε, “Θελει, δεν θελει.” Αυτος οριζει και εκεινη, η Αναστασια, θα κανει οτι της πει αυτος. Ο Παρασκευας οπωσδηποτε ηθελε να παρη γυναικα του την Αναστασια, αλλα με κανενα τροπο δεν ηθελε να γινει αυτο με το ζορι, χωρις τη θεληση της. Και καθοσον ολα αυτα γινοταν χωρις ο ενας να γνωριζει τι θελει ο αλλος η να επιτρεπεται να μιλησουν μεταξυ τους. Οταν η Αναστασια, της ειπε ο πατερας της , αυτο και αυτο, η Αναστασια δεν ηθελε ουτε καν να ακουση το ενδεχομενο της παντρειας της με τον Παρασκευα. Δεν ηθελε. Ο πατερας της ομως ηταν αγυριστο κεφαλι, δεν συγκινουνταν απο την αρνηση της Αναστασιας. Λεγοντας της, “Θα τον παρεις αντρα, θελεις δεν θελεις”. Ακομη και η Ελισαβετ η γυναικα του, σε κατ’ ιδιαν συζητηση με τον Αναργυρο διαφωνουσε, λεγοντας του οτι πως σκεφτονταν να δωση την κορη του για παντρεια σε καποιον που μολις ηξερε και μπορει απ’ οσα ξερουν, μπορει να ειναι Τουρκος και οχι Ελληνας. Αλλα και παλι ο Αναργυρος παρεμενε ακουνητος απο την αποφαση του.
Ο Παρασκευας Κυριακιδης ηταν εκεινος που θα αποφασιζε αν θα δεχτη την προταση του Αναργυρου η οχι. Ολα εξαρτωνταν απ’ αυτον αλλα την τελευταια λεξη την ειχε η Αναστασια. Αν αυτη συμφωνουσε τοτε θα συμφωνουσε και ο Παρασκευας αλλα ουτε που σκεφτονταν να την βρει και να μιλησουν. Αυτο δεν γινοταν. Μεσα στο σπιτι με ολους αυτους τους ανθρωπους δεν γινοτανε να βρεθουν μονοι και να μιλησουν. Η μονη διεξοδος, οπως σκεφτηκε ο Παρασκευας ηταν να γραψει ενα σημειωμα και να το δωση στα κρυφα στην Αναστασια, ρωτωντας την αν θελει να παντρευτουν, και αν δεν θελει δεν θα γινοταν ο γαμος, δεν θα δεχονταν ο Παρασκευας την προσφορα του Αναργυρου.
Ο Παρασκευας ειχε το σημειωμα ετοιμο και περιμενε την ευκαιρια να βρεθει η Αναστασια μονη της, να της δωση το σημειωμα. Η ευκαιρια δωθηκε, η Αναστασια ηταν μονη, ο Παρασκευας γρηγορα πηγε και της εδωσε το σημειωμα και εφυγε. Η Αναστασια πηρε το σημειωμα στα χερια της, για να το διαβαση αλλα πριν ακομη το ανοιξει, καθως το σπιτι ειχε δυο πορτες, απο την αλλη πορτα ανοιξε και εμφανιστηκε ο αδελφος της ο Χριστοφορος Βαφειαδης. Η Αναστασια αντεδρασε μηχανικα, μη θελοντας να δει ο Χριστοφορος οτι ειχε το σημειωμα, το αφησε μεσ’ το μαγκαλι να καη. Δεν διαβασε το σημειωμα, δεν εμαθε τι της ζητουσε ο Παρασκευας και δεν απαντησε. Ο Παρασκευας περιμενε απαντηση αλλα δεν πηρε καμμια και θεωρησε οτι η Αναστασια συμφωνουσε, γι αυτο δεχτηκε την προταση του Αναργυρου.
Ο γαμος εγινε παρα τις αντιδρασεις της Αναστασιας και ο Αναργυρος τους εχτισε ενα σπιτι διπλα στο δικο του με την Αναστασια να συνεχιζη να αντιδρα και να μην δεχεται το αναποφευκτο σε σημειο που μερικες φορες να μην ηθελε να φυγη απο το πατρικο, να της κλεινουν την πορτα, να την αφηνουν εξω λεγοντας της να παη στο σπιτι της να κοιμηθη, εκει που περιμενε ο Παρασκευας. Πηρε καιρο μεχρι η Αναστασια να αποδεχτη τον Παρασκευα και να ζηση μαζι του και να κανη εφτα παιδια, χανοντας τον πρωτοτοκο.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου