1750 - 1800 ανταρτικες ομαδες στα βουνα της Παφρας.
1780 με τις οικογενειες πανω στα βουνα για 50 χρονια.
1800 Καππαδοκες ανταρτες απο βουνο σε βουνο στην Παφρα. Για δευτερη φορα.
1710 - 1730 δημιουργηθηκαν στην περιοχη της Παφρας εκτος απο τα ηδη 150 περιπου χωρια, και αλλα 50 κεφαλοχωρια απο Τουρκους. Υπηρχαν γυρω στους 80.000 Τουρκοι αναμεσα στους 150.000 Ελληνες.
1732 Επι Μητροπολιτη Αμασειας Καλλινικου του Α', εγινε απογραφη των χριστιανων της Παφρας.
1700 - 1750 φαινομενικη ησυχια και ελευθερια.
1750 - 1800 μετρα, αναμεσα σε αυτα και η υποχρεωτικη στρατιωτικη θητεια.
1750 - 1800 χιλιαδες παιδια (14-15 χρονων) στρατευθηκαν, και πολλα δεν επεστρεψαν ενω κανενας δεν εμαθε για την τυχη τους.
1750 - 1800 εστελναν τα παιδια τους για να γινουν ιερωμενοι για να γλιτωσουν την στρατευση. Αλλα το 'μαθαν οι Τουρκοι και εξαφανιζαν τους ιερεις.
1700 στις αρχες του 1700, οι Τουρκοι αλλαζουν τακτικη. Δεν μπορουσαν να στεριωσουν τουρκικα χωρια απο τις ανελεητες επιδρομες των ανταρτων. Ο τουρκικος στρατος δεν ειχε ερεισματα για να μπορεσει να στρατοπεδευσει και να στεριωσει εκει περα. Οι σπουδαιες διαβασεις ελεγχονταν απο τους ανταρτες. Γι' αυτο ο Σουλτανος Σελιμ ο Α' ειχε δωσει μια καποια ελευθερια στους Ελληνες χριστιανους της περιοχης.
Ο Πατριαρχης θα ειχε την ευθυνη για τις ενεργειες των Ελληνων και γενικα των ανταρτων και οι Ελληνες θα ησαν ελευθεροι να επιτελουν τα θρησκευτικα τους καθηκοντα ανενοχλητοι. Οι ανταρτες θα ασχολουνταν με ειρηνικα εργα και δεν θα ειχαν διεκδικησεις στην περιοχη. Και ετσι κατορθωθηκε να στεριωσουν τουρκικοι σοινικισμοι και χωρια που δεν υπηρχαν πριν.
1600 - Διωγμοι και θανατωσεις των Ελληνων του Δυτικου Ποντου και της Παφρας αναγκασαν τους πιεζομενους να καταφυγουν στα βουνα και ετσι φουντωσε ο ανταρτοπολεμος στα βουνα του Νεπιεν Νταγ, Γιουν Νταγ και Αγιου Τεπε καθ' ολην την περιοδο απο το 1600 και μετα.
1600 - πολλοι ησαν οι Παφραιοι που γεννηθηκαν και μεγαλωσαν στα βουνα. Το ανταρτικο κρατησε πολλα χρονια. Γεννεες γεννεων γεννηθηκαν και πεθαναν στα βουνα. Μεγαλωσαν σαν αγριμια μεσα στις ταλαιπωριες και κακουχιες, μονο και μονο για να μην χασουν την ελληνικοτητα και την πιστη τους. Παφραιοι, Αμισινοι, Ερπαγληδες, Καβζαληδες, Κιουπρουλουδες, Αλατσαμληδες, Σινωπεοι, Τσαρσαμπαληδες και αλλοι.
1461 - 1700 ο μεγαλυτερος εξισλαμισμος. Αλλαζαν τα ονοματα πολεων. Το Πατριαρχειο εκανε απογραφες και εβρισκαν διαφορα απο απογραφη σε απογραφη. Προεβαιναν σε προσπαθειες για τον μη παρα περα εξισλαμισμο των κατοικων και την επαναφορα των εξισλαμισθεντων.
Για να εξισλαμισουν οι Τουρκοι πυρπολησαν υπαρχουσες εκκλησιες και σχολεια, απαγορευσαν με ποινη θανατου την ελληνικη γλωσσα. Συνελαβαν και μετεφεραν παιδια ηλικιας 8-12 χρονων για να τους διδαξουν τουρκικη γραφη και αναγνωση αλλα ουδεποτε επεστρεψαν στα χωρια τους.
1461 - 1700 εδιδαν τουρκικο ονομα σε καθε χριστιανο και μ' αυτο ηταν πλεον γνωστος και μονο ετσι μπορουσε να επικοινωνει και να ανταλασσεται με τους αλλους ανθρωπους.
Συλλαμβαναναι οποιον χριστιανο ασκουσε τα θρησκευτικα του καθηκοντα και τον θανατωναν δημοσια για παραδειγματισμο. Δημιουργησαν χωρια απο εποικους τουρκους για να αλλοιωσουν δημογραφικα την περιοχη.
1461 οι Τουρκοι υπερισχυσαν της Αυτοκρατοριας της Τραπεζουντας. Κατεστρεψαν την περιοχη και απο τοτε προσπαθουσαν να εξισλαμισουν τους κατοικους της περιοχης.
1453 ο Μωαμεθ ο Β' διατηρησε το Πατριαρχειο.
1390 - 1450 στην περιοχη Παφρας, Αμινσου κλπ μετακινηθηκαν πληθυσμοι και απο τις περιοχες Τσορουμ, Γιοσγατη, Τοκατη, Ζουγκουρλου, Ζιλε Αλατσα, Νταγ Ματεν, Νιγδη. Πολλοι κατευθυνθηκαν στην Κωνσταντινουπολη και Ρωσσια και αλλοι εγκατασταθηκαν στην Παφρα, Αμινσο και δημιουργησαν μια νεα ελληνοχριστιανικη κοινωνια μαζι με τους ντοπιους μεχρι το 1924.
1400 οι Καππαδοκες προσφυγες στην πλειοψηφια τους μιλουσαν την τουρκικη και μετεφεραν μαζι τους τα ηθη και τα εθιμα του τοπου τους. Ασχοληθηκαν με την γεωργια, καπνοκαλλιεργεια, κτηνοτροφια. Ειδικα οσοι εγκατασταθηκαν στην Παφρα και Αμινσο ασχοληθηκαν με την παραγωγη και εμπορια καπνων. Γνωστοι εμποροι της Παφρας και Σαμψουντας ησαν απογονοι των καταδιωγμενων απο την Καππαδοκια. Η μεγαλυτερη τραπεζα της Παφρας ανηκε στον Τιμητογλου, που ηταν απογονος προσφυγων απο την Καππαδοκια που ειχαν εγκατασταθει στην Παφρα το 1400, περιπου.
1397 - 1399 οι Τουρκοι καταλαβαν τις περιοχες Καππαδοκιας, Ικονιου, Καισαρειας, το 1400 την Σεβαστεια, το 1393 την Αγκυρα. Η μονη περιοχη που δεν ειχε πεσει ηταν η Τραπεζουντα. Αρχισαν να πιεζουν τους κατοικους να αλαξοπιστησουν. Για τον λογο αυτο πολλοι κατοικοι των περιοχων αυτων μεταναστευσαν ομαδικα. Μεγαλος αριθμος κατοικων της Καππαδοκιας, Καισαρειας και Ικονιου μετακινηθηκαν και εγκατασταθηκαν στην Παφρα και στα γυρω χωρια και στις περιοχες της Αμινσου.
