Η επομενη φαση της ζωης του Παρασκευα Μητσικογλου η Κυριακιδη μετα το βουνο και τον Τουρκικο στρατο ηταν πιο ηρεμη σχετικα. Ο Παρασκευας πηγε σαν υπαλληλος σε ενα Τουρκο αστυνομικο και εμενε στο σπιτι του. Ηταν εργατικος και εντιμος, κερδισε την εμπιστοσυνη του αστυνομικου και της γυναικας του, και επειδη δεν ειχαν παιδια οι ιδιοι, τον ειχαν σαν παιδι τους. Την εποχη εκεινη ειχε ερθει το νεο της ανταλλαγης των πληθυσμων που εφθασε λιγο αργα στην προσοχη του Παρασκευα. Ο Τουρκος αστυνομικος, ως αρχη, το γνωριζε πολυ πιο πριν το παρη χαμπαρι ο Παρασκευας και του το εκρυβε, γιατι ειχε συμπαθησει τον Παρασκευα και δεν ηθελε να τον δη να φευγει. Οι Τουρκικες αρχες ειχαν εντολες να βρουν και να βοηθησουν οσους εβρισκαν, να φθασουν στα σημεια που γινοτανε η ανταλλαγη, γιατι υπηρχε ενα ελλειμα στον αριθμο των Ελληνων με τον αντιστοιχο των Τουρκων, που θα ερχοταν απο την Ελλαδα.
Ο Παρασκευας Κυριακιδης εχοντας σαν μητρικη γλωσσα την Τουρκικη, μπορουσε να περαση για Τουρκος και μπορουσε αν ηθελε να μεινη στην Τουρκια.
Το νεο της ανταλλαγης εφτασε στα αυτια του Παρασκευα μεσω ενος γνωστου του Αρμεναιου, που του ειπε να παη στη Μερσινη, στα Μεσογειακα παραλια, και να παρουσιαστη στον Ερυθρο Σταυρο, που τον διαχειριζονταν Αμερικανοι και ηταν σιγουρο οτι θα τον εβαζαν σε ενα καραβι (Λεξεις κλειδια για ψαξιμο στο Διαδικτυο: Μερσινη Αμερικανικος Ερυθρος Σταυρος καραβια λιστες επιβατων) και θα τον εστελναν στην Ελλαδα. Ηταν την ιδια εποχη που ο Τουρκος αστυνομικος βλεποντας οτι το νεο της ανταλλαγης ειχε πλεον εξαπλωθει και δεν ηταν πλεον μυστικο, που μιλησε στον Παρασκευα και προσπαθησε να τον πειση να μην παη και να μεινη εκει μαζι του.
Του ειπε γιατι να παει εκει στην Ελλαδα που ειναι ολο πετρα, καλυτερα να ζηση μαζι του στην Τουρκια, θα του εδινε και λεφτα, θα τον παντρευε και με μια Αρμενοπουλα που θα ηταν χριστιανη, σαν και αυτον και θα περνουσε καλυτερα απ’ οτι οταν θα πηγαινε στην Ελλαδα. Ο Παρασκευας συμφωνησε οτι ναι ηταν καλυτερα εδω και δεν σκεφτονταν να παη στην Ελλαδα, καθησυχαζοντας τον αστυνομικο, ομως μεσα του ηθελε να φυγη και να παη στην Ελλαδα αλλα δεν τολμουσε να αποκαλυφθη και να το πη καταπροσωπα στον αστυνομικο.
Ο Τουρκος αστυνομικος, περα απο τα καθε αυτο αστυνομικα καθηκοντα εκανε και πλιατσικο γυρω στα χωρια της περιοχης που αστυνομευε. Συχνα επαιρνε το ντουφεκι, μερικα γαιδουρια και μαζι με τον Παρασκευα, και οπου εβρισκαν κανα ζωο ξεμοναχιασμενο, το ντουφεκουσε, το εσφαζαν επι τοπου, φορτωνε τα κομματια τα κρεατα στα γαιδουρια και πηγαινε σε διαφορες πολεις και χωρια και τα πουλουσε. Ηταν σε μια τετοια επιδρομη που ο Παρασκευας εβλεπε οτι θα εβρισκε την ευκαιρια να φυγη για την Μερσινη.
Ο αστυνομικος ειχε σκοτωσει πεντε εξη κεφαλια ζωα και τα ειχε φορτωσει στα γαιδουρια και πηγαιναν να τα πουλησουν. Ο αστυνομικος ειπε στον Παρασκευα οτι θα δοκιμαζαν να τα πουλησουν σε τρια γειτονικα χωρια, πηγαινοντας με τα γαιδουρια, με την προυποθεση οτι αν δεν μπορουσαν να τα πουλησουν στο πρωτο χωριο που θα πηγαιναν, τοτε θα πηγαιναν σ’ αλλο χωριο και μετα στο αλλο. Αλλα επειδη οι αποστασεις ητανε μεγαλες, απο την Χρυσουπολη στην Ξανθη φερ’ ειπειν, του ειπε οτι αυτος θα γυριζε στην κυρα του, για να μην ανησυχη και θα τα πηγαινε ο Παρασκευας μονος να τα πουλουσε στις αλλες πολεις. Ηταν μια μοναδικη ευκαιρια για τον Παρασκευα να ξεμοναχιαζονταν και να μπορουσε να φυγη ο ιδιος για την Μερσινη. Ομως για κακη του τυχη, τα πουλησαν ολα τα κρεατα στο πρωτο χωριο που πηγαν και τωρα επαιρναν πισω το δρομο του γυρισμου για το σπιτι τους.
Καθως ομως γυριζαν, καποιος Τουρκος εφερε μηνυμα στον αστυνομικο για καποιο επεισοδιο που ειχε γινει σε ενα αλλο χωριο στην αντιθετη κατευθυνση και χρειαζονταν εκει.
Ο αστυνομικος ειπε στον Παρασκευα να παρη τα γαιδουρια και να παη στο σπιτι και ο ιδιος τραβηξε για το χωριο που εγινε το επεισοδιο.
Ο Παρασκευας βρηκε την ευκαιρια που χρειαζονταν για να φυγη για την Μερσινη. Πιστος ομως στον αστυνομικο αλλα και για να μην τον εξαγριωση και αρχιζει να τον κυνηγαη, βρηκε εναν Αρμεναιο γνωστο του, του εδωσε τα γαιδουρια και του ειπε να τα παη στο σπιτι του Τουρκου αστυνομικου και ο ιδιος ξεκινησε το ταξιδι του για την Μερσινη.
Η Μερσινη βρισκονταν απο την αλλη μερια της Τουρκιας, μεγαλες αποστασεις και πηγαινε απο χωριο σε χωριο περπατωντας την νυχτα με οδηγο και φως το φεγγαρι, προς τα νοτια.
Παρουσιαστηκε σε ενα αστυνομικο τμημα, σε ενα χωριο, στο Κεγλιεμπερη, στην περιοχη της Καππαδοκιας, στα μερη της Αναστασιας Κυριακιδου, της μετεπειτα γυναικας του, και δηλωσε οτι ηταν Ελληνας και ηθελε να παη στην Μερσινη για να φυγη στην Ελλαδα. Οι Τουρκοι εψαχναν για Ελληνες και ειχαν εντολη να κανουν οτι μπορουσαν για να πανε τους Ελληνες που ζητουσαν, σε σημεια επιβιβασης στα καραβια. Γι’ αυτο, με συνοδεια Τουρκων αστυνομικων, ο Παρασκευας πηγαινε απο χωριο σε χωριο, προς την κατευθυνση της Μερσινης. Οι Τουρκοι αστυνομικοι τον κακομεταχειριζονταν αλλα δεν τολμουσαν να τον σκοτωσουν. Σε ενα απο αυτα τα ταξειδια με εναν αστυνομικο, διανυκτερευσαν σε ενα σπιτι δυο Τουρκων βουβων και ο αστυνομικος εστειλε τον Παρασκευα να κοιμηθη στον σταβλο.
Τελικα εφθασε στην Μερσινη και ο Παρασκευας επιβιβαστηκε στο τελευταιο πλοιο με προορισμο τον Πειραια. Στο πλοιο γνωριστηκε με τον Αναργυρο και την Ελλισαβετ Βαφειαδου, τα μελλοντικα πεθερικα του, που τραβουσαν και αυτοι στο ταξιδι τους για την Ελλαδα, απο το Κεγλιεμπερη της Καππαδοκιας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου